Śnieg w Biblii? Być może śnieg nie kojarzy Wam się zbytnio z miejscem akcji historii biblijnych, jednak słowo na śnieg (שלג) w hebrajskim jest jeszcze biblijne.
Śnieg w językach semickich
Co więcej ten rdzeń š-l-g / th-l-g przewija się też w innych starożytnych językach semickich.
Użytkownicy tych języków zatem musieli mieć w tamtych czasach kontakt ze śniegiem – i to nawet w niektórych przypadkach dość częsty.
Ciekawym przykładem jest nazwa górskiego regionu Liban, której korzenie wywodzą się od rdzenia fenickiego „lbn” (𐤋𐤁𐤍), oznaczającego „biały”. To nawiązanie do biały szczytów gór tamtego obszaru. Podobnie, w języku hebrajskim ten sam rdzeń „לבן” („lawan”) oznacza „biały”.
Należy mieć na uwadze też to, że od czasów biblijnych klimat i gleba uległy zmianie. W czasach starożytnych, Bliski Wschód był kolebką cywilizacji. Zwłaszcza obszar “żyznego półksiężyca”, w skład którego wchodziły również ziemie biblijne.
Śnieg w Biblii: zjawisko pogodowe
Co więc robi ten śnieg w Biblii, a więc w historiach rozgrywających się na Bliskim Wschodzie i co symbolizuje?
Zjawisko śniegu było opisywane w kilku miejscach Biblii, kojarzone je jako pozytywne zjawisko atmosferyczne, czego dowodem jest ten fragment (Iz 55,10):
“Bo jak spada deszcz i śnieg z nieba i już tam nie wraca, ale nawadnia ziemię i czyni ją płodną, czyni ją też urodzajną, tak że wydaje siewcy nasienie, a chleb jedzącym”
(”כִּי כַּאֲשֶׁר יֵרֵד הַגֶּשֶׁם וְהַשֶּׁלֶג מִן־הַשָּׁמַיִם וְשָׁמָּה לֹא יָשׁוּב כִּי אִם־הִרְוָה אֶת־הָאָרֶץ וְהֹולִידָהּ וְהִצְמִיחָהּ וְנָתַן זֶרַע לַזֹּרֵעַ וְלֶחֶם לָאֹכֵל“)
Zjawisko to jest pozytywne, ponieważ w klimacie Bliskiego Wschodu, gdzie susza była powszechna, obfitość deszczu i śniegu było uznawane za nieoceniony dar od Boga. Nawadniająca moc opadów atmosferycznych jest kluczowa dla rolnictwa, a w kontekście biblijnym stanowi obietnicę Bożej troski i hojności wobec ludu.
Księga Przysłów 25,13 wspomina nawet o orzeźwiającym “chłodzie śniegu w czasie żniwa” (צִנַּת שֶׁלֶג בְּיוֹם קָצִיר). A według Psalmu 147 Bóg jest tym, który “daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół” (הַנֹּתֵן שֶׁלֶג כַּצָּמֶר; כְּפוֹר כָּאֵפֶר יְפַזֵּר).
Śnieg w Biblii: symbolika
W Biblii, śnieg często występuje nie tylko w dosłownym kontekście atmosferycznym, ale również w znaczeniu symbolicznym i metaforycznym.
Na przykład, Księga Daniela 7:9 zawiera opis Boga, gdzie stwierdzono, że Jego szata była „biała jak śnieg” (aram. לְבוּשֵׁהּ כִּתְלַג חִוָּר). Ten obraz symbolizuje czystość, niewinność i doskonałość Boga. W tym kontekście, biel śniegu użyta jest jako metafora cech boskich, które są pozbawione wszelkiego zła.
Z drugiej strony, w Biblii biel śniegu może również przybierać kontekst symboliczny odnoszący się do chorób skórnych. Na przykład, w Księdze Wyjścia 4:6 opisane jest, jak Pan opanował nogę Mojżesza chorobą, a następnie kazał mu włożyć rękę do piersi. Gdy Mojżesz wyciągnął rękę, była ona pokryta trądem (lub inną chorobą skórną, ale tak pojawia się w tradycyjnych przekładach) przypominającym śnieg (יָדוֹ מְצֹרַעַת כַּשָּׁלֶג).
Chcesz poznać hebrajski? Zapisz się do nas na kurs!
Na bieżąco polecamy różne rzeczy na naszych social mediach: Instagram, Facebook.